-
1 pożar
сущ.• камин• костёр• обстрел• огонь• пламя• пожар* * *vf, Р. \pożaru пожар;wybuchł \pożar вспыхнул пожар
* * *м, P pożaruпожа́рwybuchł pożar — вспы́хнул пожа́р
-
2 wybuchnąć
глаг.• взорвать• взорваться• взрывать• взрываться* * *wybuch|nąć\wybuchnąćnął/\wybuchnąćł сов. 1. взорваться, разорваться;2. стремительно вырваться, извергнуться;\wybuchnąćł wulkan началось извержение вулкана;
3. вспыхнуть; начаться, разразиться;\wybuchnąćł pożar вспыхнул пожар; \wybuchnąćlo powstanie вспыхнуло восстание; \wybuchnąć szlochem разразиться рыданиями;
\wybuchnąć śmiechem разразиться смехом, расхохотаться+1. eksplodować
* * *wybuchnął / wybuchł сов.1) взорва́ться, разорва́ться2) стреми́тельно вы́рваться, изве́ргнутьсяwybuchł wulkan — начало́сь изверже́ние вулка́на
3) вспы́хнуть; нача́ться, разрази́тьсяwybuchł pożar — вспы́хнул пожа́р
wybuchło powstanie — вспы́хнуло восста́ние
wybuchnąć szlochem — разрази́ться рыда́ниями
wybuchnąć śmiechem — разрази́ться сме́хом, расхохота́ться
Syn:eksplodować 1) -
3 poża|r
m (G pożaru) fire, (wielki) blaze- pożar budynku/lasu a house/forest fire- pożar uczuć przen. the flames of love- wybuchł pożar a fire broke out- spowodować pożar to start a fire- walczyć z pożarem to fight a fire- ugasić pożar to put out a fire- pożar ogarnął/strawił cały budynek fire spread through/consumed the entire buildingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poża|r
-
4 Brand
das Haus geriet in Brand w budynku wybuchł pożar;etwas in Brand stecken podpalić pf (A) -
5 Brand
etw in \Brand setzen/stecken podpalić cośin \Brand geraten zapalić siędas Haus ist in \Brand geraten w domu wybuchł pożar2) (fam: Durst)jd hat einen [tüchtigen] \Brand komuś [strasznie] chce się pić, ktoś usycha z pragnienia -
6 wybuch|nąć
pf — wybuch|ać impf (wybuch nął a. wybuchł, wybuchnęli, a. wybuchli — wybucham) vi 1. (eksplodować) [bomba, mina] to explode, to go off- wybuchła butla z gazem a bottle of gas exploded- wybuchła panika panic broke out- kiedy sprawa wyszła na jaw, wybuchł skandal when the matter got out, a scandal erupted2. przen. (rozwinąć się nagle) [wojna, rewolucja, epidemia, pożar] to break out 3. książk. (objawiać gwałtowne uczucia) to burst, to burst out- wybuchnęła gwałtownym płaczem she burst into tears- wybuchnął gniewem he flared up in anger- wybuchnął śmiechem he burst out laughing4. Geol. [wulkan] to eruptThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wybuch|nąć
См. также в других словарях:
niedopatrzenie — n I 1. rzecz. od nie dopatrzyć. 2. lm D. niedopatrzenietrzeń «brak uwagi, dozoru; przeoczenie, nieuwaga; omyłka wskutek nieuwagi» Najmniejsze niedopatrzenie mogło spowodować wypadek. Niedopatrzenia w obliczeniach. Przez niedopatrzenie wybuchł… … Słownik języka polskiego
wpaść w popłoch — {{/stl 13}}{{stl 7}} ulec panice, stracić kontrolę nad sobą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kiedy wybuchł pożar, tłum wpadł w popłoch i runął do wyjścia z sali kinowej, depcząc się i tratując. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wybuchnąć — dk Va a. Vc, wybuchnąćnę, wybuchnąćniesz, wybuchnąćnij, wybuchnąćbuchnął a. wybuchł, wybuchnąćbuchnęła a. wybuchnąćbuchła, wybuchnąćbuchnęli a. wybuchnąćbuchli, wybuchnąćnąwszy wybuchać ndk I, wybuchnąćam, wybuchnąćasz, wybuchnąćają, wybuchnąćaj … Słownik języka polskiego
dzień — m I, D. dnia; lm M. dnie a. dni (przy liczebnikach tylko: dni) D. dni 1. «okres od wschodu do zachodu słońca; także światło spowodowane znajdowaniem się słońca nad horyzontem» Dzień słoneczny, skwarny, upalny. Dzień bezsłoneczny, mglisty,… … Słownik języka polskiego
